Συγχωρώ

Συγχωρώ όποιον με τις πράξεις του μου προκάλεσε πόνο.

Συγχωρώ για μένα, για να μη συνεχίζω να νιώθω πόνο. Γιατί ο πόνος γίνεται οργή και η οργή επηρεάζει την αγάπη μέσα μου.

Όταν παραιτούμαι από το θυμό μου, νιώθω καλά με τον εαυτό μου, με την αλήθεια μου, με τους άλλους ανθρώπους. Δεν σκέφτομαι αρνητικά για τον εαυτό μου, δεν μεταθέτω το θυμό μου αλλού. 

Συγχωρώ δεν σημαίνει ξεχνώ. Δεν σημαίνει ότι συμφιλιώνομαι ούτε ότι προσπαθώ να βελτιώσω τη σχέση μου με το πρόσωπο που δεν υπολόγισε την αξία μου. Δεν δικαιολογώ το κακό που έγινε σε μένα ή σε δικούς μου ανθρώπους ούτε φυσικά δικαιολογώ τον ίδιο για τις πράξεις του. Σημαίνει ότι δεν εμπλέκομαι συναισθηματικά, ότι δεν εξαρτιέμαι από τα αρνητικά μου συναισθήματα για το γεγονός.  

Όταν συγχωρώ, ανακαλύπτω πως ακόμα και η πιο επώδυνη εμπειρία ζωής μου άφησε ένα δώρο. Όσο πιο γαλήνια νιώθω, τόσο πιο εύκολα μπορώ να το αναγνωρίσω, να το σεβαστώ, να το αξιοποιήσω.  

Όταν συγχωρώ τον εαυτό μου και δεν του καταλογίζω λάθη, αλλά μαθήματα ζωής, με εκτιμώ πραγματικά. Χωρίς να μεταθέτω ευθύνες αλλού συνειδητοποιώ τη δική μου ευθύνη και αλλάζω. Δεν παραπονιέμαι ούτε επικρίνω αλλά βλέπω τι με οδήγησε σε επιλογές προσωπικές δημιουργικές κ.α. όπου δεν ήμουν η αλήθεια μου. Κοιτάζω μέσα μου και το διορθώνω. Αν για παράδειγμα, ένιωθα διαιρεμένη, προσπαθώ να πιστέψω στην αξία της ένωσης μου. Αν δεν εξελισσόμουν όσο άξιζα, ενισχύω την πίστη μου στην πρόοδο και εξέλιξή μου.

Όταν με συγχωρώ, δημιουργώ χώρο στον εαυτό μου. Πιστεύω σε μένα, στις επιθυμίες μου, τις υλοποιώ με χαρά. Ανοίγομαι σε ό,τι με ενδιαφέρει, το οποίο ταιριάζει στις επιθυμίες μου. Δεν δέχομαι ό,τι είναι δυσαρμονικό με μένα, χωρίς ενοχή. Επιλέγω ό,τι μαζί του η αλήθεια μου ολοκληρώνεται. Εκτιμώ όλους τους ανθρώπους, προσφέρω, μοιράζομαι, δέχομαι, νιώθω φιλικά μαζί τους, συνδέομαι όμως με εκείνους που η ευθύνη για τον εαυτό τους ταιριάζει με την ευθύνη μου για τη δέσμευση και την ελευθερία.

Όταν συγχωρώ τον εαυτό μου, δεν με επικρίνω, με κατανοώ. Κατανοώ τους άλλους ανθρώπους, τους αποδέχομαι όπως είναι για αυτό που είναι. Όταν σέβομαι τις ανάγκες μου για επιβεβαίωση και εξάρτηση και τις ικανοποιώ εγώ, δεν ζητώ από εκείνους πράγματα που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ποιότητα και την αξία της σχέσης. Όταν και εκείνοι δεν ζητούν από μένα να καλύψω κενά εξάρτησης ή επιβεβαίωσης, εκτιμώ καθετί που μου προσφέρουν χαρίζοντάς τους τα δώρα της αγάπης μου.  

Όταν με συγχωρώ, χωρώ την αγάπη μέσα μου, για μένα, για όλους τους ανθρώπους. Νιώθω ευγνωμοσύνη για εκείνους που η αφοσίωσή τους με τιμά, που ο σεβασμός και η εκτίμησή τους με αγκαλιάζει.  Όταν με συγχωρώ δεν περιμένω από τις σχέσεις μου να μου προσφέρουν συνεχείς ικανοποιήσεις αλλά δέχομαι τις ματαιώσεις που συμβαίνουν γιατί τους συγχωρώ πιο εύκολα, νιώθοντας ο ένας σημαντικός στη ζωή του άλλου. 

Όταν με συγχωρώ, κατανοώ, συναισθάνομαι, συμπάσχω, συμπονώ, νιώθω ευγνωμοσύνη που υπάρχω, μοιράζομαι, αγαπώ.

Αγγελική Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας