Είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε τις ανάγκες μας. Αυτές οι ανάγκες είναι η ίδια μας η ουσία, ο πυρήνας του ποιοι είμαστε. Είναι σημαντικό να τις σεβόμαστε, να τους δίνουμε χώρο και να τις εκφράζουμε με αυθεντικότητα και θάρρος. Δεν είναι αδυναμία να ζητήσουμε, να μιλήσουμε, να εξωτερικεύσουμε αυτό που νιώθουμε. Αντίθετα, είναι πράξη αυτοσεβασμού, μια πράξη που φέρνει φως και σύνδεση στη ζωή μας.
Οι βασικές μας ανάγκες είναι αυτές που μας κάνουν να νιώθουμε ζωντανοί, ολόκληροι. Η ανάγκη για αυθεντικότητα, να είμαστε δηλαδή αληθινοί με τον εαυτό μας και τους άλλους, μας επιτρέπει να βαδίζουμε στη ζωή με ακεραιότητα. Η αυτοεκτίμηση και η πίστη στον εαυτό μας είναι τα θεμέλια πάνω στα οποία χτίζουμε το προσωπικό μας νόημα. Η δημιουργικότητα, από την άλλη, μας δίνει φτερά, ανοίγει δρόμους προς το άπειρο και μας προσφέρει τη χαρά της δημιουργίας.
Αυτές οι ανάγκες δεν είναι πολυτέλειες. Είναι το οξυγόνο μας. Όταν τις ικανοποιούμε, νιώθουμε πληρότητα, μια βαθιά αίσθηση αρμονίας.
Η αγάπη, η αποδοχή, η οικειότητα, η ειλικρίνεια—είναι ανάγκες που μας κρατούν συνδεδεμένους. Όταν μας αγαπούν και μας αποδέχονται όπως είμαστε, νιώθουμε ότι ανήκουμε, ότι μας βλέπουν και μας ακούν. Η εμπιστοσύνη, η εκτίμηση, η ενσυναίσθηση και η κατανόηση είναι το δώρο που μας κάνει ένας άλλος άνθρωπος, όταν βλέπει τη δική μας μοναδική αξία και τη σέβεται. Όταν οι ανάγκες μας αυτές συναντούν την αναγνώριση από τους άλλους, δημιουργούμε δεσμούς που θρέφουν την ψυχή μας.
Υπάρχουν, όμως, και οι μικρές στιγμές χαράς που γεμίζουν την καρδιά μας. Το γέλιο, η διασκέδαση, η ανεμελιά—είναι αυτές οι στιγμές που κρατούν ζωντανό το εσωτερικό μας παιδί. Χωρίς αυτές, η ζωή μας γίνεται βαρύ φορτίο. Το γέλιο φωτίζει τη ζωή, είναι το φάρμακο για τη θλίψη και η γέφυρα που ενώνει καρδιές.
Η αρμονία, η γαλήνη, η έμπνευση, η οργάνωση—αυτές οι ανάγκες μας προσφέρουν ένα καταφύγιο. Είναι οι στιγμές όπου επιστρέφουμε στο κέντρο μας, εκεί όπου συναντούμε τον βαθύτερο εαυτό μας. Σε αυτήν την κατάσταση γινόμαστε ένα με το είναι μας. Αισθανόμαστε πνευματική πληρότητα, σαν να έχουμε βρει τον σκοπό μας.
Η φροντίδα του σώματός μας είναι εξίσου σημαντική. Το άγγιγμα, η κίνηση, η σωματική επαφή, ακόμα και η παρουσία ενός ανθρώπου που στέκεται δίπλα μας με ουσιαστικό τρόπο, είναι ανάγκες που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε. Μας υπενθυμίζουν ότι είμαστε εδώ, ζωντανοί, μέρος του κόσμου γύρω μας. Το “μαζί” – με λόγια ή πράξεις – είναι αυτό που μας ενώνει με τον άλλο, φτιάχνοντας έναν χώρο όπου η φροντίδα και η αγάπη ανθίζουν.
Η ελευθερία να επιλέγουμε τα όνειρα και τους στόχους μας είναι ανάγκη βαθιά και θεμελιώδης. Είναι εκείνη η ελευθερία που μας δίνει φτερά, που μας βοηθά να εμπιστευόμαστε τον εαυτό μας, να νιώθουμε αυτοπεποίθηση και να προχωράμε με περηφάνια. Όταν έχουμε τη δυνατότητα να ακολουθούμε τα όνειρά μας, νιώθουμε ότι η ζωή μας έχει αξία, ότι την κρατάμε στα δικά μας χέρια.
Ποτέ μην αφήσεις κανέναν να σε κάνει να νιώσεις ότι οι ανάγκες σου δεν έχουν σημασία. Είναι πολύτιμες. Μην φοβάσαι να ζητήσεις αυτό που χρειάζεσαι, να πεις αυτό που αισθάνεσαι. Δεν χρειάζεται να απολογείσαι για τις ανάγκες σου. Δεν χρειάζεται να κουβαλάς ενοχές για αυτές. Δεν είναι δική σου ευθύνη αν κάποιοι δεν μπορούν ή δεν θέλουν να τις αναγνωρίσουν. Δεν είσαι υποχρεωμένος να τους πείσεις. Οι άνθρωποι που σε βλέπουν και σε σέβονται δεν χρειάζονται πειθώ. Θα είναι εκεί για σένα, γιατί σε καταλαβαίνουν.
Δέξου την αλήθεια αυτή με ηρεμία. Υπάρχουν άνθρωποι που θα σε κατανοήσουν, που θα σε ακούσουν και θα σε σεβαστούν. Επίλεξε τους. Επίλεξε εκείνους που έχουν την καρδιά και τη διάθεση να σταθούν δίπλα σου. Μην κατηγορείς τον εαυτό σου για εκείνους που δεν μπορούν. Δεν είναι ευθύνη σου να γεμίσεις τα κενά τους ή να τους αλλάξεις.
Πίστεψε στις ανάγκες σου. Φρόντισε τις με αγάπη. Προστάτεψε τον εαυτό σου και αναγνώρισε την αξία όσων μπορούν να ανταποκριθούν με αληθινή φροντίδα και σεβασμό. Η ζωή είναι γεμάτη δυνατότητες για σύνδεση, για πληρότητα, για αυθεντικότητα. Άνοιξε την καρδιά σου σε ό,τι σε κάνει να νιώθεις ν’ αγαπάς τη ζωή.
Αγγελική Μπολουδάκη
