Ευάλωτοι είμαστε όταν μιλάμε για τα συναισθήματά μας, όταν παραδεχόμαστε τα λάθη μας, όταν είμαστε ειλικρινείς με τις ανάγκες μας σε εκείνους που επιλέγουμε στη ζωή μας.

Η οικειότητα έχει κοινά σημεία με την ευαλωτότητα αλλά και διαφορές. Υπάρχουν άνθρωποι που νιώθουν οικεία στις σχέσεις τους, δεσμεύονται και αφοσιώνονται, δεν εκφράζουν όμως τα βαθύτερα συναισθήματά τους ούτε τις ανάγκες τους, από φόβο ότι θα απορριφθούν ή θα εγκαταλειφθούν.  Όπως και άνθρωποι που επικοινωνούν τις ανάγκες τους, μιλάνε για αυτά που νιώθουν, η ιδέα της δέσμευσης όμως και της αφοσίωσης τους προκαλεί δυσφορία.

Στις σχέσεις μας νιώθουμε καλά, όταν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας. Όσο μας συμπονάμε, δεν μας επικρίνουμε, αποδεχόμαστε τη δική μας αξία, δεν μας απορρίπτουμε. Όσο διαφοροποιούμαστε από το μοντέλο σχέσης που μάθαμε, αναγνωρίζοντας τα ελλείμματά του, τόσο ανακαλύπτουμε την εγγύτητα σε άλλες εκφάνσεις οικειότητας. Όταν γυρίζουμε στο παρελθόν μας, δεν θυμώνουμε μαζί μας αλλά κρατάμε κάθε μάθημα αξιοποιώντάς το κατάλληλα. Επικεντρωθείτε περισσότερο στα θετικά σας, εκτιμώντας κάθε κομμάτι του εαυτού σας. Όταν νιώθετε οικεία μαζί σας, θα νιώσετε οικεία στις σχέσεις εκείνες που υπάρχει ειλικρίνεια, σεβασμός, αφοσίωση, προτεραιότητα. Όταν δεν νιώθετε οικεία με εσάς, η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθησή σας πλήττονται, οπότε παραβλέπετε την έλλειψη σύνδεσης και δέσμευσης από την άλλη πλευρά, με αποτέλεσμα να επιρρίπτετε την ευθύνη για την έλλειψη οικειότητας σε εσάς.

Όσο προστατεύετε τον εαυτό σας και σας ανοίγετε εκεί που νιώθετε ασφαλείς και αισθάνεστε ανταπόκριση, τόσο δεν δημιουργείτε άμυνες για να προστατευτείτε από ό,τι είναι επώδυνο για εσάς. Μπορείτε να νιώσετε ευάλωτοι/ες μόνο σε ασφαλές περιβάλλον και με ανθρώπους που η ανταπόκρισή τους όπως και οι προσωπικότητές τους σας εμπνέουν. Όταν κάνετε αρνητικές σκέψεις για εσάς, σκεφτείτε ότι δεν φταίτε για τις πληγές σας. Σας επηρέασαν τα βιώματά σας, τα τραύματά σας. Να συγχωρείτε τα λάθη σας γιατί αφενός θα νιώσετε καλύτερα, αφετέρου μόνο έτσι θα μάθετε από αυτά. Όλοι έχουμε αδυναμίες, είμαστε ατελείς, έχουμε ελαττώματα, όλοι  έχουμε κάνει λάθη, ο σκοπός της ζωής μας όμως δεν είναι η τελειότητα αλλά να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε στη ζωή μας, δίνοντας νόημα στην κάθε εμπειρία μας και βελτιώνοντας τον εαυτό μας κάθε φορά. Τα λάθη μας δεν καθορίζουν ποιοι είμαστε ούτε προδιαγράφουν το μέλλον μας όταν τα αναλαμβάνουμε. Όσο σεβόμαστε και αποδεχόμαστε τον εαυτό μας, δεν προσπαθούμε να αποδείξουμε την αξία μας. Όταν το κάνουμε, νομίζοντας πως έτσι θα έχουμε ανθρώπους στη ζωή μας, έλκουμε εκείνους που ενδιαφέρονται για το τι θα τους δώσουμε και όχι για αυτό που είμαστε. Όταν νιώθουμε ευάλωτοι, συνδεόμαστε με  εκείνους που χωρίς να κάνουμε τα πάντα συνδεόμαστε, νοιαζόμαστε, ανοιγόμαστε στη δεκτικότητα, στην αφοσίωση, στο γνήσιο ενδιαφέρον, στην ειλικρίνεια.

Όταν πιέζεις τον εαυτό σου να νιώσεις οικεία και να ανοιχτείς εκεί που η ανταπόκριση δεν σε κάνει να νιώθεις ασφαλής, σε εκθέτεις σε συναισθηματικό κίνδυνο. Όταν νιώθεις οικεία και φανερώνεις την ευαλωτότητά σου στην αφοσίωση, στην ειλικρίνεια, στη δοτικότητα, στο ενδιαφέρον ή κάθε προσφορά σου σε γεμίζει και σε ολοκληρώνει.

Αγγελική Μπολουδάκη