Τα μοτίβα της ζωής μας: Ένα ταξίδι κατανόησης και απελευθέρωσης

Κάθε άνθρωπος κουβαλά μέσα του μοτίβα συμπεριφοράς, τρόπους που επαναλαμβάνονται στη ζωή του και τον οδηγούν στις επιλογές, τις σχέσεις και τις αντιδράσεις του. Αυτά τα μοτίβα δεν είναι τυχαία. Δημιουργήθηκαν στα πρώτα βήματα της ζωής μας, όταν το παιδικό μυαλό και η καρδιά μας προσπαθούσαν να κατανοήσουν και να προσαρμοστούν στον κόσμο γύρω τους. Σήμερα, αυτά τα μοτίβα συνεχίζουν να μας συνοδεύουν, συχνά χωρίς να το συνειδητοποιούμε.

Στην παιδική ηλικία, μπορεί κάθε προσπάθειά μας για αυτονομία να συνοδευτεί από τον φόβο ή την αμφιβολία των δικών μας ανθρώπων. Μπορεί να αντιμετωπιστεί υπερπροστατευτική που, αν και ξεκίνησε από αγάπη, έστελνε το μήνυμα πως η δική μας πρωτοβουλία δεν είχε αξία ή πως οι αποφάσεις μας δεν ήταν αρκετά ασφαλείς. Έτσι, μάθαμε να θάβουμε την επιθυμία μας να εκφραζόμαστε ελεύθερα και να κινούμαστε όπως θέλουμε. Δημιουργήσαμε άμυνες, χτίσαμε τοίχους για να προστατευτούμε από την απόρριψη. Η εξάρτηση, τότε, έμοιαζε με ασφάλεια, ενώ η αυτονομία φάνταζε επικίνδυνη, ίσως και τρομακτική.

Μεγαλώνοντας, ωστόσο, η ανάγκη να βρούμε τη δική μας φωνή, τον δικό μας δρόμο, γίνεται όλο και πιο έντονη. Αν και αυτά τα μοτίβα μας προστατεύουν, συχνά μας περιορίζουν, κρατούν μακριά από τη ζωή που πραγματικά θέλουμε να ζήσουμε. Η αλήθεια είναι πως η αγάπη, η πραγματική αγάπη, σέβεται τις επιλογές μας και την ελευθερία μας. Όσοι αγαπούν αληθινά, μας στηρίζουν, ακόμα κι όταν το μονοπάτι που διαλέγουμε διαφέρει από το δικό τους.

Ίσως, όταν ήσουν παιδί, να γίνει ένα ανεξάρτητο πλάσμα, γεμάτο περιέργεια και θέληση να εξερευνήσει τον κόσμο. Μπορεί κάποιος από την οικογένειά σου να ενισχύει αυτό το χαρακτηριστικό σου, δίνοντάς σου χώρο και ελευθερία. Όμως, ίσως υπήρχε και ένα άλλο πρόσωπο, το οποίο θυσιαζόταν για τις ανάγκες των άλλων, δείχνοντάς σου ότι η αγάπη σημαίνει να αφήνεις τον εαυτό σου πίσω. Από αγάπη και συμπόνια, μπορεί να μιμηθείς αυτή τη συμπεριφορά, να θυσιάζεις τις δικές σου ανάγκες για χάρη των άλλων.

Μεγαλώνοντας, όμως, έρχεται η στιγμή που χρειάζεται να αναγνωρίσεις πως, για να μπορείς πραγματικά να δίνεις στους άλλους, πρέπει πρώτα να γεμίσεις εσύ ο ίδιος. Ο σεβασμός στις δικές σου ανάγκες είναι το πρώτο βήμα για να σεβαστούν και οι άλλοι τις δικές τους. Όταν καλλιεργείς τα χαρίσματά σου, όταν τιμάς τις επιθυμίες σου, όχι μόνο γίνεσαι πιο πλήρης, αλλά βοηθάς και τους γύρω σου να κάνεις το ίδιο.

Ίσως να υπάρξει κάποια στιγμή στη ζωή σου, όταν ήσουν παιδί, που φοβόσουν πως η αναζήτηση συναισθηματικής υποστήριξης ή σύνδεσης που σήμαινε απόρριψη ή εγκατάλειψη. Αυτό το μοτίβο, γεννημένο από φόβο, σε προστάτεψε, σου έδωσε τη δύναμη να αντικρίσεις δύσκολες στιγμές, να γεμίσεις με αναμνήσεις αγάπης, ακόμα και μέσα στην απώλεια. Όμως, τώρα μπορεί να ελευθερωθεί από αυτόν τον φόβο. Να αναγνωρίσεις ότι η απώλεια δεν ήταν δικό σου φταίξιμο. Ότι η συναισθηματική σύνδεση δεν είναι αδυναμία, αλλά δύναμη. Μέσα από την ειλικρίνεια και την αμοιβαία εμπιστοσύνη, χτίζεις σχέσεις που δεν φοβάσαι να χάσεις, γιατί βασίζονται στην αλήθεια και την αγάπη.

Κάθε μοτίβο που κουβαλάμε έχει έναν σκοπό: να μας προστατεύσει, να μας στηρίξει στις πιο τρυφερές, ευάλωτες στιγμές της ζωής μας. Ήταν ένας μηχανισμός άμυνας που μας κράτησε όρθιους, όταν όλα έμοιαζαν ασταθή. ήταν απαραίτητος. Όμως, η αλλαγή δεν σημαίνει πως απορρίπτουμε ό,τι μας βοήθησε στο παρελθόν. Αντίθετα, σημαίνει πως το ευγνωμονούμε. Το αναγνωρίζουμε για τη βοήθειά του και, με αγάπη, το αποχαιρετούμε.

Η αλλαγή δεν είναι εύκολη. Χρειάζεται υπομονή και τρυφερότητα. Χρειάζεται να δώσουμε στον εαυτό μας τον χρόνο να αποδεχτεί πως οι συμπεριφορές που μας ορίζουν, μπορούν να γίνουν πιο ευέλικτες, πιο προσαρμοστικές στις τωρινές μας ανάγκες. Η αλλαγή δεν έρχεται με πίεση ή επίκριση. Έρχεται όταν κατανοούμε τον εαυτό μας, όταν δείχνουμε συμπόνια στις πιο δύσκολες πλευρές μας. Κάθε αλλαγή είναι ένα βήμα προς τον αληθινό μας εαυτό.

Ό,τι κι αν κουβαλάς, να θυμάσαι: δημιουργήθηκε από ανάγκη για ασφάλεια και σύνδεση. Και τώρα μπορεί να πάρεις αυτή την ανάγκη και να τη μεταμορφώσεις. Να την κάνεις αγάπη προς τον εαυτό σου, σεβασμό προς τις επιθυμίες σου και τις σχέσεις σου. Μπορείς να δώσεις χώρο σε όλα όσα είσαι και σε όλα όσα μπορείς να γίνουν.

Με κατανόηση, αποδοχή και αγάπη, το παρελθόν σου γίνεται γέφυρα προς το μέλλον. Και το μονοπάτι σου, αν και μοναδικό, είναι πάντα γεμάτο για σύνδεση, δημιουργία και εκπλήρωση.