Ο δρόμος από την παθητικότητα στην ελευθερία

🌧️ Ο Ρόλος του Θύματος

Ένας άνθρωπος που έχει υιοθετήσει τον ρόλο του θύματος συχνά:

• Αισθάνεται αδύναμος και αβοήθητος, ότι του συμβαίνουν πράγματα στα οποία δεν έχει καμία ευθύνη ή επιρροή.

• Κατηγορεί τους άλλους ή τις συνθήκες για ό,τι του συμβαίνει – ακόμα και για τις χαρές, αν τις βιώνει, μπορεί να πιστεύει ότι “έτυχαν”.

• Βιώνει τις λύπες και τις δοκιμασίες με μια αίσθηση αδικίας: “Γιατί σε μένα;”, “Δεν αξίζω αυτό που περνάω”.

• Ανατροφοδοτεί την παθητικότητά του – αποφεύγει να αναλάβει ευθύνη για αλλαγή, επειδή έχει συνηθίσει να ερμηνεύει τον εαυτό του ως θύμα.

• Στις χαρές ίσως να δυσκολεύεται να τις απολαύσει πλήρως, ή να τις θεωρεί προσωρινές, τυχαίες ή “δεν μου αξίζουν”.

• Αναζητά επιβεβαίωση ή οίκτο από το περιβάλλον του, για να επιβεβαιώσει τον ρόλο του.

🔁 Έτσι, διαιωνίζει έναν φαύλο κύκλο όπου οι καταστάσεις δεν αλλάζουν, γιατί δεν πιστεύει ότι μπορεί να τις αλλάξει.

☀️ Ο Άνθρωπος που Δεν Έχει τον Ρόλο του Θύματος

Ένας τέτοιος άνθρωπος:

• Αναγνωρίζει την ευθύνη του για τις επιλογές και τις αντιδράσεις του – ακόμα και σε δύσκολες καταστάσεις.

• Αντιμετωπίζει τις λύπες και τις δοκιμασίες ως ευκαιρίες για εξέλιξη ή μάθηση, όσο επώδυνες κι αν είναι.

• Στις χαρές μπορεί να τις απολαμβάνει με πληρότητα και ευγνωμοσύνη, χωρίς ενοχές.

• Αναλαμβάνει δράση όταν κάτι δεν πάει καλά – προσπαθεί να αλλάξει ό,τι περνά από το χέρι του.

• Έχει αίσθηση εσωτερικής δύναμης και εμπιστοσύνη πως μπορεί να ανταπεξέλθει στις αλλαγές της ζωής.

• Αντί να λέει “γιατί μου συνέβη αυτό;”, λέει “τι μπορώ να κάνω με αυτό που μου συνέβη;”

🔄 Έτσι, διαμορφώνει έναν ενάρετο κύκλο, όπου εξελίσσεται μέσα από την εμπειρία.

🔄 Ποια είναι η διαφορά στην ουσία;

Η διαφορά βρίσκεται στην αντίληψη της ευθύνης, της δύναμης και του νοήματος που αποδίδει κανείς στα γεγονότα:

• Ο άνθρωπος-θύμα ζει στη σκιά των γεγονότων.

• Ο ελεύθερος άνθρωπος διαλέγει πώς να σταθεί απέναντί τους.

Αγγελική Μπολουδάκη