Η αντίληψη της δέσμευσης και η εσωτερική σύγκρουση
16 Ιανουαρίου 2025Να επιλέγεις ανθρώπους που σε επιλέγουν
22 Ιανουαρίου 2025
Πολλοί άνθρωποι αναζητούν την τέλεια εικόνα σε έναν άλλον άνθρωπο, έναν καθρέφτη των δικών τους ανεκπλήρωτων δυνατοτήτων, μια αντανάκλαση όσων επιθυμούν να είναι αλλά φοβούνται να αναλάβουν την ευθύνη να εξερευνήσουν και να καλλιεργήσουν. Έτσι, η εικόνα αυτή γίνεται ένας πόλος έλξης. Όχι επειδή αντιπροσωπεύει την πραγματική σύνδεση, αλλά επειδή δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι μέσω της άλλης πλευράς θα ολοκληρωθούν, θα βρουν όσα τους λείπουν. Και αυτό, όσο φυσικό κι αν μοιάζει, είναι μια παγίδα που οδηγεί σε αδιέξοδο.
Η αληθινή ουσία δεν βρίσκεται στην εξιδανικευμένη εικόνα του άλλου αλλά στην ουσία του να είσαι παρών. Το να μπορείς να σταθείς δίπλα σε έναν άλλον άνθρωπο, όχι μόνο στις στιγμές ευτυχίας και αρμονίας, αλλά και στις δυσκολίες και τις τρικυμίες, είναι η πραγματική απόδειξη μιας σχέσης που έχει βάθος. Είναι ερωτικό, αλλά και βαθιά ανθρώπινο, το να βλέπεις κάποιον να επιλέγει συνειδητά να παραμείνει. Να παραμένει όταν είναι δύσκολο, να αντέχει τη δοκιμασία των ειλικρινών, επώδυνων συζητήσεων, να μη φοβάται να αποκαλύψει τα πιο ατελή και εύθραυστα κομμάτια του.
Μια αληθινή σχέση είναι εκείνη που θεμελιώνεται στην αμοιβαιότητα, στην ισοτιμία και στην αναγνώριση ότι κανείς δεν είναι τέλειος. Είναι μια ένωση δύο ατελών ανθρώπων που επιλέγουν να ωριμάζουν μαζί. Που βλέπουν ο ένας στον άλλον έναν συνταξιδιώτη στη ζωή, κάποιον που αξίζει να κρατούν γερά, ακόμα κι όταν η ζωή δοκιμάζει τα όριά τους. Η σημασία δεν βρίσκεται στο αν ο άλλος είναι τέλειος, αλλά στο ότι είναι αποφασισμένος να είναι εκεί, να αγαπά, να εκτιμά, να αποδεικνύει μέσα από τις πράξεις του ότι η σχέση σας είναι σημαντική.
Αυτός είναι ο πυρήνας της αγάπης: το να βρίσκεις τον τρόπο να αναγνωρίζεις την ομορφιά στις ατέλειες και να δημιουργείς έναν χώρο όπου και οι δύο μπορούν να εξελίσσονται. Είναι να ξυπνάς με τη σκέψη του άλλου και να κοιμάσαι με την ευγνωμοσύνη ότι υπάρχεις για εκείνον. Είναι να κρατάς γερά στη θύελλα, να επενδύεις στη σύνδεση, να επιλέγεις να αγαπάς κάθε μέρα, ακόμη κι όταν η αγάπη απαιτεί θυσίες, υπομονή και ψυχική δύναμη.
Χρειάζεται, πράγματι, δύναμη για να αφήσεις πίσω την παιδική ανάγκη για την ψευδαίσθηση της τελειότητας. Χρειάζεται θάρρος για να διεκδικήσεις σχέσεις που βασίζονται στην αληθινή, βαθιά επικοινωνία, στην αμοιβαιότητα και στον σεβασμό. Είναι μια διαρκής διαδικασία: το να χτίζεις γέφυρες που συνδέουν εσένα και τον άλλον σε μια διαδρομή συναισθημάτων, όπου το “εγώ” και το “εσύ” γίνονται “εμείς”.
Γιατί στο τέλος, η ουσία μιας σχέσης δεν είναι μια τέλεια εικόνα. Είναι το αληθινό μοίρασμα. Η απόφαση να συνδεθείς με κάποιον με ειλικρίνεια, ευθύνη και πίστη στην αξία της σχέσης σας. Είναι να ωριμάζεις μαζί, να βρίσκεις τον εαυτό σου μέσα από τα μάτια του άλλου, και να είσαι παρών—πλήρως, αληθινά, ανθρώπινα.
Αγγελική Μπολουδάκη